Ik deel de beste kunsttips in en rondom Groningen met lezers van culturele agenda Filter Groningen.

Werk van Bente Wilms in Galerie SIGN. Foto: Maayke Meijering.

In SIGN is vanaf vrijdag 13 januari de expositie Filler te zien, met werk van vier jonge kunstenaars die reflecteren op aspecten van populaire cultuur, zoals reclame, (sociale) identiteit en popidolen.

Midden jaren negentig hadden de Backstreet Boys gillende fans in overvloed en ik was één van hen. Mijn favoriet, Nick, was maar zes jaar ouder dan ik, ‘en dat kon nog best wat worden,’ volgens mijn moeder (waarop ik met mijn ogen rolde en duidelijk maakte dat ik toch niet echt verlíefd op hem was, ofzo, whatever). Hoe dan ook, het grote verschil vergeleken met tieneridolen nú is het internet, dat behalve de wereld te hebben veranderd in een roddelend dorp, ook iedereen de kans geeft zichzelf (opnieuw) uit te vinden. En de koning van het tienerinternet, dat is Justin Bieber.

Werk van Casper Braat in Galerie SIGN. Foto: Maayke Meijering.

Bieber (of het geënsceneerde, publieke beeld dat van hem is gecreëerd) heeft een speciale plek in het werk van Casper Braat, die zich afvraagt hoe roem en macht zich tot elkaar verhouden. Wat zou er gebeuren als The Biebz zijn macht zou aanwenden voor politieke doeleinden en zichzelf tot koning zou kronen? Met de recente politieke overwinning van The Donald in het achterhoofd, kijk ik persoonlijk nergens meer van op.

Hoewel minder geregisseerd, meet ook de gemiddelde social media-gebruiker zich een nieuw imago aan. De controle van imago, identiteit en uiterlijk, maar ook de manier van communiceren sinds de komst van internet, is onderwerp van het werk van Bente Wilms. Door WhatsApp-gesprekken met vriendinnen en selfies als inspiratiebron te gebruiken voor haar stripachtige werk, stelt ze zich kwetsbaar op. Hoe publiek is het persoonlijke inmiddels?

Werk van Joost Wierenga in Galerie SIGN. Foto: Joost Wierenga.

Niet de maakbaarheid van het individu, maar die van de maatschappij als geheel, met zijn sociale, politieke en religieuze instituties, maakt Joost Wierenga tot onderwerp. Door de mechanismen van reclame en propaganda te gebruiken, probeert hij zijn publiek de ogen te openen voor de realiteit van ideologische structuren. Om goedgelovigheid te doorbreken, zijn paardenmiddelen nodig. Een goed voorbeeld is (een deel van) zijn eindexamenwerk. Dit is een gigantisch spandoek met een bekende nieuwsfoto uit gevangenis Abu Graib, met als een reclameslogan, in knalgele letters: GOD HATES US ALL. De ironie: het werd hem door onbegrijpend publiek niet in dank afgenomen. Wierenga’s eigen subversieve propagandamachine werkt uitstekend.

Belushi Metaal aan het werk in Galerie SIGN. Foto: Maayke Meijering.

Helemaal achterin SIGN is het domein van Belushi Metaal. Ik aanbad vroeger de Backstreet Boys, hij wás een ‘back street boy’ en groeide op in het ‘Wilde Westen’ (Rotterdam West). Zijn semi-autobiografische werk is een spagaat tussen liefde en haat voor zijn oude buurt, leven en vrienden: rauw en duister, als schilderingen in een verlaten oud industriegebied, en tegelijkertijd direct herkenbaar, met beelden en teksten uit videoclips. Rappers, hyperseksualiteit, hoodies, pitbulls; ze staan symbool voor een subcultuur die verheerlijkt wordt. Metaal laat zowel die kant als de rauwe randjes zien, maar met een flinke dosis humor.

Kortom: SIGN weet wederom vier op het eerste oog totaal verschillende, jonge kunstenaars bijeen te brengen met een prikkelende expositie.

Filler is nog tot en met 18 februari te zien bij SIGN. Vanaf nu zijn er bovendien films van Eirik Ronneberg, Adrian Bridget, Kiki Nickel en Roel van Heesch toegevoegd aan de expositie.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Filter Groningen.