Ik deel de beste kunsttips in en rondom Groningen met lezers van culturele agenda Filter Groningen.

Joseph Klibansky, Leap of Faith, 2016. Foto: Maayke Meijering.

Ik maakte afgelopen zomer kennis met het werk van de Nederlandse kunstenaar Joseph Klibansky (of ‘artist’, zoals hij zichzelf liever noemt) in de beeldentuin van Kasteel het Nijenhuis, een dependance van Museum de Fundatie. Met een vriendin bracht ik er een zonnige middag door, chillend op de witte stoeltjes, genietend van de toffe beelden, het heerlijke weer en goed gezelschap. Klibansky’s Self-Portrait of a Dreamer stak letterlijk overal bovenuit: een negen meter hoge witte astronaut, horizontaal balancerend op een stoel, met een vaas zonnebloemen op z’n rechtervoet. Misschien heb je het beeld gezien op Lowlands, waar het afgelopen editie te bewonderen was.

Klibansky’s ster is rijzende: zijn werk vond al gretig aftrek op de internationale kunstmarkt en nu heeft hij zijn eerste solotentoonstelling in een Nederlands museum, of ‘show’, in zijn eigen woorden. En een show is het. Groot, groter, grootst (en glimmend, glimmender, glimmendst): kleurrijke en energieke digitale collages van drukke steden, beelden van gepolijst brons en grote ‘thought paintings’ (illustraties van Klibansky’s gedachten). De overtreffende trap lijkt te zijn uitgevonden voor zijn werk, dat bestaat uit steeds terugkerende herkenbare elementen: astronauten, sprookjes- en tekenfilmfiguren (Pinokkio, Alice in Wonderland, Bambi, Sneeuwwitje) en rechttoe-rechtaan symbolen voor geloof (een gigantisch en loodzwaar kruis), democratie (het Vrijheidsbeeld), massaconsumentisme (McDonalds, ijsjes), onschuld en jeugd (baby’s, een teddybeer, Nijntje). De beelden en ‘thought paintings’ zijn speels en toegankelijk, maar soms ook wel een beetje simpel. Popcultuur on steroids, zo kun je het beschrijven.

Joseph Klibansky, Guided by Angels (detail), 2017. Foto: Maayke Meijering.

Klibansky is een commercieel ingestelde jongen met grote ambities. De ‘artist’ is een slim zakenman, die leiding geeft aan bijna vijftig werknemers (waaronder zijn ouders, broer en schoonzus) bij familiebedrijf Klibansky Art Group. Samen openden ze eind vorig jaar de Klibansky art/brand store in de P.C. Hooftstraat in Amsterdam. Hij neemt een voorbeeld aan gerenommeerde kunstenaars als Jeff Koons, Damien Hirst en Anish Kapoor, maar legt desgewenst uit dat hij hen niet kopieert: “(…) ik wil origineel zijn en een pionier, ik ben ook nooit gevraagd om ergens bij te horen. Anderen hebben mijn werk alleen maar nagedaan”, vertelde hij de Volkskrant. Grote woorden en toch zie ik veel stilistische overeenkomsten met het werk van Koons. Ik ben kritisch, maar bedenk ook: kopieerde Warhol niet net zo goed? Is het werk van Jeff Koons of Damien Hirst zoveel gelaagder, diepgaander? Zijn zij minder commercieel ingesteld? Natuurlijk niet. Bovendien, commerciële kunst is ook kunst.

Joseph Klibansky, Reflections of Truth II (detail), 2016. Foto: Maayke Meijering.

Ik vraag me af of Klibansky echt meer is dan kopiist van Jeff Koons. Is hij the next big thing, zoals Museum De Fundatie denkt? Ik vind het moeilijk antwoord te geven op die vraag. De tentoonstelling Leap of Faith mist soms diepgang, maar is ook laagdrempelig, zit vol hedendaagse symboliek en kijkt fijn weg. De tijd zal leren of Klibansky (+ familie) zijn torenhoge aspiraties waar kan maken.
De tentoonstelling Leap of Faith is nog tot en met 14 mei te bezoeken in Museum De Fundatie, Zwolle.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Filter Groningen.