Ik deel de beste kunsttips in en rondom Groningen met lezers van cultuurplatform Filter Groningen.
Wie kent ze niet, de vlakvullingen en onmogelijke werelden van de Nederlandse graficus M.C. Escher? In het Fries Museum is nu een grote overzichtstentoonstelling te zien van zijn werk. Die tentoonstelling laat zien dat Escher méér was dan alleen die wiskundig ingestelde kunstenaar.
Ik deel de beste kunsttips in en rondom Groningen met lezers van cultuurplatform Filter Groningen.
Als jezelf respecterende Groninger heb je vast weleens van De Ploeg gehoord: die lokaal wéreldberoemde kunstenaarsgroep werd 100 jaar geleden in Stad opgericht. Ter ere daarvan is nu een grote Ploegtentoonstelling te zien in het Groninger Museum: Avant-garde in Groningen – De Ploeg 1918-1928.
Voor De Reis van Keunstwurk bezocht ik het het debat Dwarskijkers – Onmeetbare Waarde en schreef ik een blog.
Kunst heeft zich in de afgelopen jaren als ‘linkse hobby’ moeten bewijzen in een steeds schaarser subsidielandschap. Subsidie wordt toegekend aan de hand van harde, meetbare waarden, gemeten langs een lat van geld, tijd, aantallen en opbrengst. Maar is de waarde van kunst en cultuur eigenlijk wel uit te drukken in cijfers? Raakt de werkelijke waarde daarmee niet op de achtergrond? Dwarskijkers duikt dieper in de (on)meetbare waarde van kunst.
Ik deel de beste kunsttips in en rondom Groningen met lezers van culturele agenda Filter Groningen.
Bij het werk van Alina de Jong. Foto: Mila Moxom.
Afstuderen, ik vond het best spannend. Want op welk onderwerp dan? En wat komt daarna? Ik vond onlangs een aantekeningboekje waarin ik ideeën noteerde voor scriptieonderwerpen.
Op die lijst staan voornamelijk namen van kunstenaars die ik interessant of inspirerend vond (Ron Mueck en/of Duane Hanson, Olafur Eliasson, Jan Dibbets, Theo Jansen met zijn Strandbeesten), maar ook de termen ‘hyperrealisme’ en ‘feministische kunstkritiek’ kwamen voorbij (In hoeverre is het feministisch gedachtegoed tegenwoordig nog steeds levend onder vrouwelijke kunstenaars? vroeg ik mij af). Al die onderwerpen hadden ongetwijfeld een boeiend onderzoek en een goede scriptie opgeleverd. Ik was meer te weten gekomen over een kunstenaar, een kunststroming of het feminisme in de kunst(geschiedenis). Toch ben ik blij dat ik voor een andere weg gekozen heb.
Marcel Duchamp, ‘Fountain’, 1917. Foto: Alfred Stieglitz.
Moderne kunst? Het was bepaald geen ‘love at first sight’, eerder een ‘acquired taste’. Maar hoe moeizaam het begin ook was, ik kan niet meer zonder.
Toen ik begon met de studie kunstgeschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen, lag mijn interesse bij de Italiaanse Renaissance: mooi, knap gemaakt en lekker overzichtelijk. Maar het allereerste vak dat ik kreeg was Moderne en Hedendaagse kunst. Vréselijk vond ik het. Ik kon er helemaal niks mee, niet met de abstractie, niet met de rare materialen, niet met de readymades. Ik moest nota bene een uitgebreide presentatie geven over Marcel Duchamp, je weet wel, die van het gesigneerde urinoir.
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén